Urodziłam się, wychowałam i wykształciłam w Leningradzie (obecnie Sankt-Petersburg, Rosja). Nigdy nie myślałam o tym, żeby wyjechać z kraju, któremu tak wiele zawdzięczam, ale los postanowił inaczej i postawił przed wyborem: ojczyzna czy miłość i rodzina. Wybrałam to drugie i nigdy nie pożałowałam. Rosja nadal pozostaje moją wyrozumiałą matką, a Polska stała się kochającym i troskliwym ojcem. W Toruniu jestem od 2000 roku. Odnalazłam się w tym niezwykłym mieście. Lubię architekturę Starego Miasta, opowieści o historii Torunia, jego legendy, szczególnie tę o Toruńskim Smoku. Toruń nie jest dla mnie ani za duży ani za mały, jest w sam raz, żeby prowadzić ciekawe życie w zgodzie ze sobą. Większość ludzi, których tu spotykam, jest otwarta na świat i życzliwa w stosunku do przybyszy. Cenię to, że mogę spełniać się zawodowo pracując jako nauczyciel akademicki.